ถึงเพื่อนๆที่รักทุกคนเรียนจบกันแล้ววันนี้


ถึงเพื่อนๆทุกๆคน




ในที่สุดเราก็ เรียนจบกันแล้วน่ะ




ต่างคนต่างความฝัน




ในที่สุดก็ต้องแยกทางกันไปเรียนตามความฝันของตัวเอง




ที่ตัวเองฝันไว้




ในที่สุดเราก็เดินทาง มาจนสุดหนทางของกันและกันแล้ว




เราก็ยังจำวันดีๆของ เราำำไว้ได้อยู่




ชีวิตช่วงที่เราเรียนม.ปลาย เป็นช่วงที่ดีที่สุดแล้ว




หล่ะเราต้องรักเพื่อนให้มากๆ




เก็บไว้ในความทรงจำที่ดี




ที่สุดแม้ มันจะแสนสั้นสำหรับเราน่ะ




เรายังจำเรื่องราวในวัน เก่าๆของเราได้




มันดีเสมอสำหรับเรา




ขอบคุณเหลือเกิน




ขอบคุณมากๆ




ขอบคุณเพื่อนๆ




ที่คอยถามไถ่อาการเรา




คอยให้กำลังใจเรา




และยังคิดถึงเรา อยู่




อย่างน้อยเราก็รู้จักกันอย่างน้อย




เราก็ยังเป็นเพื่อนกัน




" จำวันนั้นยังจำ




เคยร่วมกันทำด้วยความมั่นใจ




สุข เราก็มาเคยร่วมเสพ




เจ็บเราก็เคย ร่วมเจ็บ




จดจำไว้......ถึงวัน เก่า-เก่า




กว่าจะรู้ใจกันมันก็นานแสนนาน




กว่าจะ มาเป็นเพื่อน กันต้องใช้เวลา.....เนิ่นนาน




อยู่กันมา นานแสนนาน




จากกันไปไกล แสนไกล




จด จำไว้เพื่อนยังไม่ลืม




วัน......ที่จำต้องจาก




ต้อง จากกันไกล.......แต่ใจยึดมั่น




คืน และวันเดือนผ่าน




ไม่อาจ เรียกวัน..........เก่าคืนหวนได้




แต่ใจเรายังมั่นคง




ฝากความ ทรงจำถึงเพื่อน




จดจำไว้ เพื่อนยังไม่ลืม




กว่าจะรู้ใจกันมันก็ นานแสนนาน




กว่าจะมาเป็นเพื่อนกันต้องใช้เวลาเนิ่นนาน




อยู่กัน มานานแสนนาน




จากกันไปไกลแสน ไกล




จดจำไว้เพื่อนยังไม่ลืม




จด จำไว้ถึงวันเก่าๆ




จดจำไว้"




จดจำ ไวข้างใ้นหัวใจและยังจะคิดถึงและคิดถึง




และยังรักรัก รักเพื่อนทุกคนอยู่เสมอน่ะ




 




 




นัยอันลึกล้ำของคำ "ขอบคุณ"

ว.วชิรเมธี

ขอบคุณ ความไม่มี ที่ทำให้เรารู้วิธีลุกขึ้นสู้
ขอบคุณ ความยากจน ที่ทำให้เป็นคนมุมานะ
ขอบ คุณ ความล้มเหลว ที่ทำให้เกิดความเชี่ยวชาญ
ขอบคุณ ความผิดพลาด ที่ทำให้ฉลาดยิ่งกว่าเดิม
ขอบคุณ ความริษยา ที่ทำให้กล้าสร้างสรรค์สิ่งใหม่
ขอบคุณ คำวิพากษ์วิจารณ์   ที่ทำให้ผลิบานอย่างไร้ข้อตำหนิ
ขอบคุณ ความไม่รู้ ที่ทำให้รู้จักครูชื่อประสบการณ์
ขอบคุณ ความผิดหวัง ที่ทำให้ตั้งสติเพื่อลุกขึ้นมาใหม่
ขอบคุณ ศัตรูที่แกร่งกล้า   ที่ทำให้รู้ว่าเรายังไม่ใช่มืออาชีพ
ขอบคุณ ความป่วยไข้ ที่ทำให้เราตั้งใจดูแลสุขภาพ
ขอบคุณ ความทุกข์ ที่ทำให้รู้ว่าความสุขมีค่าแค่ไหน
ขอบคุณ ความพลัดพราก  ที่ทำให้เราสละจากความยึดติดถือมั่น
ขอบคุณ เพลิงกิเลส   ที่ทำให้เรามีเหตุอยากถึงพระนิพพาน
ขอบคุณ ความตาย ที่ทำให้ฉากสุดท้ายของชีวิตสมบูรณ์แบบ

ความคิดเห็น