อัพบ่นๆนิดหน่อยๆส่งท้ายปี 2554

ก็ไกล้จะผ่านไปอีกปี ตามความคิดเวลาผ่านไปเร็วมากกก ปีนี้ก็ไม่มีเหตุการณ์พิเศษอะไรที่เกิดขึ้นในชีวิต

 

เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตในช่วงปีนี้คืออยู่กับคอม และ Social Network ต่างๆ

 

และก็รักษาตัวเองอยู่ตลอดทุกเดือนเพราะป่วย อาการก็คงตัว ดีบ้างแย่บ้าง

 

อยากกลับไปเรียนจัง จริงๆตัวเราเองไม่อยากเป็นภาระหรอก แต่มันก็อดคิดไม่ได้หรอกน่ะ

 

กลับการที่ตัวเราเองใช้ชีวิตไปวันๆให้มันผ่านๆพ้นไป ตอนนี้ก็อายุ19แล้วน่าจะทำอะไรได้มั่งแล้ว

 

แต่ตัวเราไม่เลย แม้แต่จุดหมายอนาคตของตัวเองจะทำอะไรต่อยังไม่รู้

 

อยากหางานอะไรทำ อยากมีรายได้บ้างแต่สภาพตัวเองไม่พร้อมเท่าไหร่

 

พอเห็นรูปเพื่อนๆของตัวเองที่อัพขึ้นเฟสบุ๊คแล้ว บอกตรงๆ อิจฉาเขาจัง

 

อยากมีชีวิตเหมือนวัยรุ่นทั่วไปไม่อยากจมอยู่กับความป่วยของตัวเอง

 

บางครั้งก็พยายามไม่คิดมากมีหลายครั้งที่คิดแบบนี้แล้วแอบร้องให้กับตัวเอง

 

นึกถึงวันวานเก่าๆตอนที่เรายังพึ่งพาตัวเองได้อยู่ อยากกลับไปเป็นแบบนั้น

 

แต่ในเมื่อเรามาเป็นแบบนี้เราก็ได้แต่ทำใจยอมรับมันพยายามคิดบวกไว้

 

บางครั้งท้อ และแอบน้อยใจเรื่องตัวเองอีก ก็แอบร้องให้เหมือนมันได้ระบายความอึดอัดที่อยู่ในใจ

 

อยู่ในใจลึกๆ พอเสร็จก็ให้กำลังใจตัวเองพบปะกับคนในแฟนเพจ คนที่เป็นป่วยเหมือนกับเรา

 

เหมือนได้คุยกับคนหัวอกเดียวกันมันสบายใจขึ้นมาก

 

ขอให้ตัวเองมีสติ รับมือกับเหตุการณ์ต่างๆที่จะเกิดขึ้นอีกในอนาคต

 

ขอให้ตัวเองเข้มแข็ง และเลิกคิดมากได้แล้ว

 

ขอให้ตัวเองกินยาตรงเวลา

 

ขอให้ตัวเองมีกำลังใจที่ดี

 

และขอให้ตัวเองมีความสุข

 

ยิ้มรับปีใหม่แบบ เหงาๆ

 

สวัสดีปีใหม่ 2555