นอนดึก...

ปกติตัวเรานอนประมาณเที่ยงคืน

ตื่นอีกทีก็ 8 โมงกว่า (ปลุกนาฬิกามือถือไว้7.30 ทุกวัน)

ตอนนี้เขียนบล็อกผ่านมือถือ E63 พิมพ์ยังคล่องอยู่

ขอบันทีกบนบล็อกส่วนตัวแห่งนี้สั้นๆไว้หน่อยละกัน

ใครผ่านไปผ่านมาคงงง อะไรของมันว่ะ คือ หลังติดพวก Social ต่างๆ

คิดว่าตัวเองคงเป็นคนเหงาพอดู อบอุ่นบนโลกออนไลน

เดียวดายบนชีวิตจริง อาจเป็นเรื่องจริงสำหรับเรา

ยิ่งมีเพื่อนออนไลนมาก ชีวิตเราก็คงเหงามากกกก มันตรงกับเรา

เหงาจัง....

คิดถึงเพื่อน... ครู.... โรงเรียน...

อดีตวันวาน.... เราไม่มีวันลืม...

คงได้แต่คิด คิดถึงวันเก่า คิดแล้วก็ยิ้มบ้าง ร้องให้บ้าง...

เหงาจัง...