ผ่าน เบญจเพศมาแล้ว 1 เดือน

หลังจากผ่านปีใหม่ไปแล้วก็ไม่ได้อัพเดทอีกเลย เอาจริงๆเวลามันก็ผ่านไปเร็วมาก ช่วงหลังมกราคมก็เรียนต่ออีก ต้องรีบทำแฟ้ม เทียบโอน ตั้งแต่เดือน มีนาต้องรีบส่งแต่ก็ผ่านไปได้

เมษาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ วันเกิดที่ผ่านพ้นไป วันที่ 12 เมษา ทุกๆคนมาพร้อมหน้ากันเหมือนเช่นเคย

แต่ต่างไปรอบนี้เจอเพื่อนน้อยไปหน่อย แต่ก็เดือนมีนาก็เจอกันแล้ว แต่เมษาไม่เจอกันก็ไม่เป็นไร

เคยมีคนได้กล่าวไว้ว่า

“ชีวิตผู้ใหญ่คือการผลัดกันพูดว่า ‘ไว้ว่างค่อยเจอกันนะ’ ไปเรื่อยๆ จนตายจากกันไปเอง”

- สักคนได้กล่าวไว้

— Tpagon 'Champ' W. (@tpagon) 5 กันยายน 2560

 แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะจริงหรือเปล่า เมื่อก่อนเคยคิดว่าตัวเองนั้น ไร้ค่าจัง ทำอะไรไม่ได้เลย ทำไมไม่เหมือนคนอื่นเขา คิดแล้วมันก็ยั่นทอนจิตใจของเรามากๆ เวลาผ่านไป เพื่อนๆทำงานกันหมดแล้ว แต่สิ่งเดียวที่ทำให้เรายังไม่ไร้ค่า ก็คือการเรียนนี่แหละ

เรียนจบไป เรายังหลงทางอยู่เลย จบแล้วจะทำอะไรต่อดี ไม่อยากอยู่แบบนี้ไปจนถึงอายุ 30 เลย เหมือนไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยในชีวิต

ในการเรียนได้เรียนปรัชญามันก็ดีเหมือนกัน เรียนๆไปรู้สึกชอบ ถ้าจบไปแล้วยังไม่ได้ทำอะไร คงจะต้องต่อโทไปอีก

อย่างน้อยมันก็คือเส้นทางของเรา ไม่รู้ตอนนี้จะทำอะไรต่อดี ในหัวมันคิดไม่ออกเลยจริงๆ