อีกครั้ง


ช่วงนี้เราเองเริ่มหาข้อมูลเรื่องเรียนต่อเพื่อที่จะให้ตัวเองเรียนจบ มหกให้ได้


ได้ข้อมูลมาว่าเชียงรายมี โรงเรียนสอนคนพิการด้วยแม้จะไกลไปหน่อยแต่ก็ เพื่ออนาคต


ได้คุยเรื่องนี่กับ พ่อ แม่เรียบร้อยแล้ว


ช่วงเดือนกุมภาที่ผ่านมา เราเองได้ถอดปลอกคอที่ดามคอเราออกเราว่า มันไม่จำเป็นอีกต่อไป


ช่วงนี้เราเริ่ม ลุกขึ้นจากที่นอนเองได้ ลุกยืนเองได้


เข้าห้องน้ำเอง อาบน้ำด้วยตัวเอง


เราว่าเราเริ่มดีขึ้น


หวังว่าเราเองจะดึขึ้นอีกเรื่อยๆ


ปีนี้ ลูกพี่ลูกน้องของเรารับปริญญาไปสองคน


แม้เราจะคอยพูดปลอบใจตัวเองไปว่า ปริญญา ไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต


แต่อย่างน้อยเราแค่อยากให้พ่อ แม่ได้ดีใจกับเราบ้าง


และเหมือนเป็นการพิสูจน์ตัวเอง


เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่า ชีวิตของเราต้องการอะไร เรียนไปทำไม อะไรคือสิ่งที่เราต้องการ


เรียนไป ทำงาน หาเงินใช้ เพื่อให้ชีวิตตัวเองอยู่รอด หรือเปล่า แค่นี้หรอ


ชีวิตนี้ต่อไป จะทำอะไรต่อไปดีหล่ะ 


อะไรคือความสุขที่แท้จริง


กลับมาถามตัวเองอีกครั้ง

ความคิดเห็น