เหนื่อยไหมครับ

ผมเองตอนนี้ก็ยี่สิบกว่าแล้วครับ แต่ก็เหมือนเวลามันผ่านไปเหมือนแค่วันวาน

ทุกวันนี้ผมอยู่กับครอบครัว พ่อ แม่ น้อง ยาย และก็ผม บ้านเรามีกัน ห้าคน

ผมเองสถานะตอนนี้เป็นคนพิการครับ ผมไม่น้อยใจนะ ที่ผมเป็นแบบนี้

แรกๆผมแทบรับไม่ได้ ผมได้เจอกับใครหลายๆคนได้เห็นโลกภายนอก

ยังมีคนยิ่งกว่าผมอีก ทุกวันนี้ผมยังต้องให้พ่อ กับ แม่ช่วยผมอยู่ แรกๆผมคิดมาก

กลัวจะคิดว่าเป็นภาระ เคยถามเหมือนกัน ผมทำแข็งใจถามประโยคนี้ออกไป

ไม่รู้ท่านจะเจ็บปวดหัวใจหรือเปล่าที่เราถามคำนี้ออกไป

เราทำทุกวันนี้ ทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราเองจะทำได้ อยากให้ท่านดีใจบ้าง

ทุกวันนี้พ่อแม่ทำงานทุกวัน ไม่ใช่เพื่อใคร ก็เพราะพวกเรานี่แหละ

ไม่มีอะไรมาก อยากถามคำถามว่าเหนื่อยไหมครับ

ไม่รู้ว่าคำตอบจะเป็นยังไง สุดท้าย รักพ่อและแม่ครับ