ชีวิตแสนสั้น

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก ประโยคนี้ผมก้ไม่รู้เหมือนกันว่ามาจากไหน พอจำความได้ ก็มันอยู่ในหัวแล้ว ผมจะนึกถึงประโยคนี้เมื่อได้ข่าวการสูญเสียของบุคคลอื่นๆ จะว่าไปแล้วความตายเป็นเรื่องไกล้ตัวเรา ไม่ช้า ก็เร็ว คนเราเกิดมาก็คงต้องตายกัน จู่ๆจะมาพูดทำไม เรื่องตายๆก็ ล่าสุด คุณตาของผมท่านเพิ่งเสียไป คุณแม่ผมเลยต้องกลับบ้านไปทำพิธีศพ แล้วที่มาเขียน ก็เขียนเพื่อตอนนนี้ก็ดึกแล้วได้นำ SD Cards ของกล้องที่น้องสาวเป็นคนถ่ายรูปงานศพขึ้นมาดู แล้วก็คงระลึกถึงท่าน ไม่รู้สิคนเราตัวคนเดียว คนๆเดียวแบบตัวเราคงเป็นจุดเล็กๆบนโลกนี้ เกิดมาแล้ว ตายไป ชื่อเสียง ก็หายไปกับกาลเวลา พอเวลาผ่านไป เราก็ไร้ซึ่งตัวตนไม่มีใครสนใจว่า ชื่อของเราเคยเกิดขึ้นมาบนโลกนี้แล้ว

ตอนนี้ตัวเราเองก็จะ 24 ปีเข้าให้แล้ว ไม่รู้เหมือนกัน ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง จะมีครอบครัวหรือไม่ จะทำอะไรบ้างให้ดลกจดจำ คิดถึงคนที่จากไป ขอรพลึกไว้ในความทรงจำ

รักเสมอ

ความคิดเห็น