อายุ 24 แล้ว

เวลาไม่เคยรอใคร และเวลาของแต่ละคนนั้นมีเท่ากัน และแล้วเราก็อายุ 24

 ก่อนที่เวลาจะล่วงเลยผ่านพ้นวันที่12 ไป ทุกปีเพื่อนๆก็มาเที่ยวหา 

เพื่อนสมัยเรียนอนุบาล ไม่ได้เจอกันนานมาก ก็ได้กลับมาเจอกัน

 ต่างคนต่างมีเรื่องราวในชีวิตผ่านพ้นไปมานั้นมากมาย

 พอได้คุยกันได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน ก็พอให้หายคิดถึง

 ถึงเวลาจะผ่านพ้นไปนานนับ10 ปีแต่คำว่าเพื่อนนั้นไม่มีคำว่าเก่าเลย

 ต่างคนต่างโตเป็นผู้ใหญ่ ต่างคนต่างเดินตามความฝัน 

ต่างคนต่างมีท้อแท้ ต่างมีหมดกำลังใจ แต่เราก็ยังมีเพื่อนอยู่เสมอ

 ในวันที่เรายังไม่เหลือใคร ขอให้จำไว้ว่าเพื่อนนั้นยังอยู่