ก่อนเวลาจะสิ้นสุดลง...

วันนี้วันที่ 31 ธันวาคมแล้วเป็นวันสิ้นปี ปีนี้ผมก็ฉลองอยู่กับครอบครัวในวันสิ้นปีเหมือนทุกๆปี ปีนี้แม้ไม่ได้อยู่กันครบ แต่ก็มีความสุขดี ได้ Line Call ไปหากัน พ่อผมอยู่บนดอยอ่างขาง มีงานมาช่วงสิ้นปีพอดี ส่วนผม น้องครอบครัว และ ครอบครัวของป้ามาฉลองกินหมูกะทะ กันที่บ้านผม ปีนี้ ย่าผมจะได้ไม่เหงา

ช่วง ธันวาคมที่ผ่านมา คุณย่าผมท่านได้จากโลกนี้ไป ผมกลับไปที่สกลนครบ้านเกิดของแม่ผม อีกครั้ง หลังจากครั้งล่าสุด ในปี้นี้ที่ผมได้กลับไปทำบุญเก็บกระดูกคุณตาที่สกลนคร และผมกับครอบครัวได้ไปเที่ยวทะเลกันต่อ อีกไม่กี่เดือนแม่ผมได้บอกข่าวกับผมว่ายาย ตรวจพบมะเร็ง และเป็นเหมือนกับขั้นสุดท้ายแล้ว ยายตัดสินใจไม่รักษาต่อ และกลับมาอยู่บ้าน ทานได้แต่ยามอฟีนแบบเม็ดเท่านั้นที่บรรเทาปวด ท่านกินข้าวกินน้ำไม่ได้ ท้องบวม เท้าบวม และเริ่มผอมลงเรื่อยๆ ไม่น่าเชื่อเมื่อวันที่ 19 ธันวาคมที่ผ่านมา คุณ ยายผมท่านก็จากโลกนี้ไป ผมจึงได้กลับ ไปที่สกลนครอีกครั้ง ครั้งนี้ดูเงียบเหงา เพราะยาย ไม่อยู่แล้ว เรื่องระยะทางนั้น ทำให้เราห่างไกล ผมยังจำได้เมื่อผมยังเด็ก ยาย มาหาที่เชียงราย มาอุ้มผม แล้วผผมจะร้องไห้ตลอดเพราะไม่คุ้นกับท่าน ช่วงเด็กๆปิดเทอมเราก็จะไปเยี่ยมตากับยาย ที่ สกลนครเสมอ หลังๆก็หลายๆปีไปที เมื่อหลายปีก่อนที่ ตากับยาย ยังไม่เสียท่านก็ขึ้นเครื่องบินมาเที่ยวหาผมที่เชียงราย เพราะท่าน อยากจะเห็นผม ผมไม่รู้ผมทำหน้าที่หลานที่ดี หรือเปล่า อาจจะเป็นเพราะ เรื่องระยะทาง หลังๆ เทคโนโลยีเริ่มมีบทบาท เริ่มมีการโทรไลน์ เราเห็นหน้ากัน เราคุยกันก็ ทำให้หายคิดถึงกันไปได้

ในปีนี้ทางเพจ ไทยเอเอสมีการประชุมกัน ที่ กทม มีพี่ๆหลายคนไปเป็นตัวแทนเพื่อพูดคุยกันเรื่องยา และพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกันเสียดายผมไม่ได้ไป และกลับมา เราคุยกันทางไลน์ ว่าจะเอาเว็บไทยเอเอสกลับมาอีกครั้ง และผมรับอาสาเอง ในที่สุดผมก็ ได้ทำการกู้คืนเว็บขึ้นมาได้ จดชื่อใหม่ในนาม thaiasclub.org เพื่อเป็นระดับสมาคมหรือองค์กร แต่ก็ด้วยเสลาในการกู้คืนที่ยาวนานผม เลยไม่กล้ากลับไปคุยเรื่องต่าใช้จ่าย กับพวกพี่ๆที่เราได้ประชุมกัน ผมไม่กล้าเพราะว่า มันเป็นเรื่องเงิน เข้ามาเกี่ยวข้อง และมันจ้องจ่ายเป็นรายปี ผมไม่กล้ารบกวนจริงๆ ผมขอโทษด้วยนะครับ

ปี้นี้พ่อผมท่านเรียน ป โท ผมก็ได้ช่วยท่านทำงาน และ ส่วนใหญ่ผมก็อยู่หน้าคอมอีกเช่่นเคย ขอบคุณพี่ๆ ที่มาเล่นเกมเป็นเพื่อนกับผม ขอบคุณน้องๆอีกหลายๆคนที่เล่นเกมเป็นเพื่อนกันอีกหลายๆปี จริงๆเราก้ไม่ได้ไร้สาระ มีอะไร เราก็พูดคุยปรึกษากันได้ แม้ผมก็เล่นไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ก็ตาม

เพื่อนๆอีกเช่นกัน ขอบคุณนะที่เป็นเพื่อนกับเรา ในชีวิตนี้ผมเอง เจอคนใหม่ๆแทบจะนับคนได้ เพื่อนแท้ๆมีน้อยมากแทบนับคนได้ เพื่อนเก่าเพื่อนใหม่ ได้มาเจอกัน ขอบคุณที่มาเที่ยวหาเรา ขอบคุณที่ยังไม่ทิ้งเรา แม่กาลเวลาขะผ่านไป เนิ่นนาน แต่เพื่อนนั้นไม่เคยเก่าเลย แม้ตอนนี้ทุกคนจะเริ่มอายุมาก แต่ละคนจะเริ่มทำการทำงาน ทำตามชีวิต ทำตามความฝันของตัวเอง นานๆเราจะเจอกันทีก็เป็นเรื่องที่ยากหน่อย แต่เราก็เจอกันได้ ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เป็นห่วงเรา เราได้คุยกัน เราก็มีความสุขมาก

ขอบคุณครอบครัว ญาติพี่น้อง ขอบคุณเพื่อนๆ ขอบคุณหลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับเราในปีนี้ ที่ผ่นเข้ามาเป็นบทเรียน เป็นครูสอน เป็นอะไรหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ปีหน้าไม่ขออะไร ขอให้เรามีจิตใจที่เข้มแข็งแบบนี้ในปีต่อๆไป ขอบคุณ

สวัสดีปีใหม่ 2560



ความคิดเห็น